ดอกทองกวาว ร่วงหล่น บนพื้นหล้า
สีแสดจ้า ท้าร้อน เมื่อตอนสาย
ใจหดหู่ ยืนดู แสนเดียวดาย
หน้าหนาวกลาย ผ่านผัน คิมหันต์เยือน
ดอกตะแบก ปลายนา ในหน้านี้
ม่วงหม่นสี ไม่เท่า เราไร้เพื่อน
ยืนต้นทน ทิ้งใบ ให้ดอกเตือน
ไม่แชเชือน งดงาม ตามฤดู
เห็นลมแล้ง แกว่งไกว ไสวดอก
สีเหลืองออก แข่งขัน บานเด่นสู้
ยิ่งคิดถึง คนไกล ไม่แลดู
น่าอดสู ไม่เด่น เช่นดอกคูณ
ดอกศรีตรัง เป็นพวง ม่วงระย้า
หางนกยูง ส้มจ้า ท้าแสงสูรย์
ส่วนชมพูพันธ์ทิพย์ กลีบจำรูญ
ช่วยเพิ่มพูน ดับร้อน ให้ผ่อนคลาย
พรรณไม้ต่าง แข่งขัน ประชันดอก
เหมือนจะบอก ให้ซึ้ง ถึงความหมาย
ว่ารักมี สีสัน เกินบรรยาย
แม้เดียวดาย ปลายหนาว ยังพราวแพรว
เธเนเธฒเธ 
Sat May 05, 2007 5:57 pm